W trakcie kampanii prezydenckiej jeden z kandydatów zostaje zamordowany. Wszystko wskazuje, że to zabójstwo polityczne.

Prowadzący śledztwo komisarz Hardy nie ufa oczywistym rozwiązaniom. Kiedy wychodzą na jaw tajemnice z przeszłości, sprawy zaczynają się komplikować. Gra o władzę staje się grą o życie.

Czy zabójstwo polityka wiąże się z wcześniejszym uprowadzeniem jego żony? Kto zyskał na śmierci kandydata? A kto najwięcej straci?

Wciągająca fabuła, precyzyjnie skonstruowana intryga, nieoczekiwane zwroty akcji i zaskakujący finał – to niewątpliwe atuty tej opowieści.

„– Cieszę się, że go zabili – powiedziała bez ogródek, gdy tylko usiedli. – Należało mu się to. Jest jakaś sprawiedliwość. Śmierć za śmierć. (…) Ja myślę, że prokuratora też przekupili, ale przecież nie mam na to dowodów. Więc może pan uznać, że tego pan nie słyszał. Wszystko inne mogę udowodnić.”

Czy kiedykolwiek myśleliście o tym, żeby zabić własną matkę? Majka też nie. Nigdy. Ale rzeczywistość przerosła jej wyobraźnię…

Po śmierci ojca Majka musi rozpocząć nierówną walkę z własnym poczuciem obowiązku, aby uwolnić się od apodyktycznej matki, która prześladuje ją destrukcyjną miłością.

Gdy matka podupada na zdrowiu i wprowadza się do domu córki, życie rodziny zamienia się w koszmar. Atmosfera zagęszcza się, jak w klasycznym thrillerze. Osaczona Majka staje przed dylematem: dobro matki czy własne szczęście. Tylko, co to za wybór?

„To dokładnie tak, jakby twój najlepszy towarzysz broni, który stał zawsze przy twoim boku (…) niespodziewanie wyciągnął broń i zaczął strzelać do ciebie. (…) I wtedy zdajesz sobie sprawę, że ty również musisz sięgnąć po broń. I masz tylko jedno wyjście – musisz strzelić, żeby samemu przeżyć. Co robisz?”

„Zabiłam moją matkę” – tak rozpoczyna Majka swoje poruszające wyznanie, i nie jest to prowokacja. Jej matka naprawdę nie żyje, a Majka czuje się za tę śmierć odpowiedzialna. Ale czy to znaczy, że jest winna?

Znany aktor Jacek Jarecki, skazany za zamordowanie swojej kochanki, wychodzi po dziesięciu latach na wolność ułaskawiony przez prezydenta. Twierdzi, że jest niewinny i chce tego dowieść za wszelką cenę. Udaje mu się nakłonić Małgorzatę – wyrzuconą właśnie z pracy ambitną prokurator, aby przeprowadziła śledztwo, tym razem prywatnie, jeszcze raz.

Wiele wskazuje na to, że Jarecki został w morderstwo wrobiony, ale im wnikliwiej Małgorzata bada jego przeszłość, tym więcej zaczyna mieć wątpliwości. Do jakiego stopnia można wierzyć Jackowi, który wyraźnie coś przed nią ukrywa? Jeśli nawet nie zabił, czy znaczy to, że jest niewinny?

Jak prokurator sprawdzi się w roli obrońcy? Czy po tylu latach uda się odnaleźć mordercę?

Tymczasem Małgorzata nawet nie wie, że śledztwo, które prowadzi ma jeszcze inny, ukryty cel…

Książka nagrodzona w konkursie na powieść kryminalną miesięcznika "Detektyw".

Londyński prawnik Jerzy Adams przyjeżdża do Krakowa na pogrzeb babki. Spotkanie z Alicją, prowadzącą poszukiwania zaginionej księgi rękopisu De revolutionibus Mikołaja Kopernika sprawia, że jego uporządkowane życie zamienia się w ryzykowną przygodę.

Wielki astronom oddał do druku tylko sześć z siedmiu ksiąg swojego dzieła. Dlaczego ukrył ostatnią? Zaszyfrowaną tajemnicę powierzył siedmiu zaufanym osobom, które miały ją ustnie przekazywać kolejnym pokoleniom.

Co skrywa tajna księga? Czy uda się złamać szyfr sprzed pięciuset lat?

Nie tylko Alicja i Jerzy próbują odnaleźć zaginiony rękopis. Na przeszkodzie staje im przeciwnik, który nie zawaha się popełnić zbrodni.

Po opróżnieniu drugiego kieliszka odważyłem się zadać wprost pytanie, które w innej sytuacji wymagałoby o wiele większych zabiegów dyplomatycznych.

– Czy zna pan kogoś, kto by potrafił sfałszować szesnastowieczny rękopis?

Antykwariusz, który raczył się chablis dłużej niż ja, odpowiedział tak samo bezpośrednio.

– Oczywiście, że znam. (…)

– Przypuszczam, że zrobienie takiej kopii nie jest tanie – zauważyłem.

– To zależy, jak wierna miałaby być ta kopia.

– Tak wierna, na ile to jest możliwe. (…)

– To może kosztować więcej niż oryginał.

– Cena nie gra roli. (…) Chodzi o ludzkie życie.

Jacek Sparowski tego samego dnia traci pracę, dziewczynę i dach nad głową. Kiedy wynajmuje pokój u ciotki przyjaciela i zostaje zatrudniony w nowej firmie, wydaje się, że pech wreszcie przestanie go prześladować. Ale prawdziwe kłopoty dopiero się zaczynają.

Lola Marini – polująca na bogatego męża celebrytka, prywatnie była żona Sparowskiego, która kiedyś perfidnie go wykorzystała – planuje szalony przekręt mający jej przynieść fortunę. Na dodatek zabójczo atrakcyjna i wyrachowana Lola chce wrobić w tę aferę przyjaciela Jacka.

Jak przechytrzyć oszustkę, kiedy największym przeciwnikiem jest własna uczciwość? W tym niełatwym zadaniu pomaga bohaterowi jego gospodyni – emerytowana policjantka, dla której przejście na ciemną stronę mocy również staje się życiowym wyzwaniem.

Dość szybko okazuje się, że w tym wyrafinowanym przekręcie bierze udział ktoś jeszcze, a główną rolę w komedii pomyłek odgrywają… drogocenne szpilki.

Nowe przygody bohaterów „Poszukiwaczy siódmej księgi”.

Bezcenny rękopis siódmej księgi De revolutionibus Mikołaja Kopernika trafia w ręce amerykańskiego miliardera. On również ma istotne powody, by rozwiązać zagadkę manuskryptu. Problem w tym, że tekst jest zaszyfrowany. Jedynie Alicja mogłaby złamać kod, ale zniknęła. Żeby zmusić dziewczynę do współpracy, trzeba ją najpierw odnaleźć.

Alicja nie może pogodzić się z utratą rękopisu i zdecydowana jest go odzyskać za wszelką cenę. Nieustannie próbuje rozwikłać szyfr Kopernika, starając się jednocześnie umknąć prześladowcom. Ale jak długo można uciekać?

Rozpoczyna się walka z czasem. W tym pojedynku obowiązuje tylko jedna zasada: cel uświęca środki.

Co takiego Kopernik ukrył przed światem? Czy to możliwe, że pozostawił ludzkości jeszcze bardziej rewolucyjne przesłanie, niż to, że Ziemia krąży, a Słońce nie porusza się? Kto pierwszy odkryje jego tajemnicę?

Czarna przepaska na oczach uwierała Alicję coraz mocniej. Wrzynała się w oczodoły, a położone na powiekach specjalne klapki uciskały gałki oczne do bólu.

Czuła się jak sardynka w puszcze. Siedziała na podłodze pozbawionego okien i klimatyzacji dostawczego vana. Pot ściekał jej z czoła wprost pod opaskę, powodując swędzenie, ale nie miała odwagi, by przetrzeć oczy, bo jej gest mógłby zostać zrozumiany opacznie. Lepiej niepotrzebnie nie prowokować.